‘Het gaat echt om de wens van de patiënt’
Samenwerking in de regio is een steeds groter thema aan het worden in de psychosociale oncologische zorg. Karin Hoogeveen is directeur bij IPSO centrum Huis aan het Water en een mooi voorbeeld als het gaat om onderdeel zijn van het oncologische netwerk in de regio. ‘We proberen met Huis aan het Water de 0e, 1e en 2e lijn met elkaar te verbinden.’
Karin Hoogeveen (63) is al 10 jaar directeur van Stichting Huis aan het Water, het Centrum voor leven met en na kanker, in Katwoude. Maar ze is al langer maatschappelijk betrokken. ‘Voordat we opengingen in 2013 ben ik 3 jaar bezig geweest met het opzetten van het centrum, samen met Mattie Hakvoort en oncoloog Aart van Bochove.’ Karin glunderend: ‘Toen we het pand aan het water zagen, waren we verkocht. Het idee om mensen die ziek zijn in deze mooie omgeving, te ondersteunen en hen weer veerkracht te laten ontwikkelen om met hun ziekte om te gaan, was geboren.’
13 jaar later
Karin spreekt 13 jaar later nog altijd vol vertrouwen over het concept. ‘We hebben in Huis aan het Water de 0e, 1e en 2e lijn onder één dak en vinden dat dit elkaar versterkt. Zo hebben we verschillende professionals in huis zoals oncologische fysio/fitness therapeuten, een bewegingswetenschapper, oedeemtherapeut, geestelijke begeleider, oncologische massage therapeuten, psychiater, psychotherapeut en een GZ psycholoog. Hiernaast hebben we diverse vrijwilligers met een professionele achtergrond en ervaringsdeskundige vrijwilligers.’
Karin vervolgt: ‘Iedereen die bij ons komt krijgt een kennismakingsgesprek met een vrijwilliger met een professionele achtergrond. In dat gesprek wordt er gekeken wat diegene en of de naasten nodig hebben. En dat is lang niet altijd professionele hulpverlening. Dat kan ook een lotgenotengesprek of lotgenotenactiviteit zijn, een coachgesprek, een gesprek over re-integratie of een financieel advies bijvoorbeeld. En als er professionele hulp nodig is, bieden we dat ook onder één dak. De huiskamer is de centrale plek. Daar komen de gasten samen, voordat ze bijvoorbeeld gaan sporten. Of ze gaan hier koffie drinken nadat ze naar de psycholoog zijn gegaan. Als iemand plotseling in een redelijke crisissituatie binnenkomt waarvan je denkt: het zou fijn zijn dat deze persoon even met een professional spreekt, dan kunnen we dat ook zo regelen. De lijntjes zijn kort. We vullen elkaar echt aan.’
Samenwerking met de IPSO centra uit de buurt
‘In de regio proberen we ook nauw samen te werken met de IPSO centra in onze omgeving: Wij-Allemaal, Anna’s Huis en Pisa. Zo stemmen we soms onderling activiteiten af; als het ene centrum een jongerengroep opstart, heeft het geen zin dat wij dat ook doen. Daarnaast is het soms slimmer activiteiten samen te organiseren.’
Samen met vrijwilligers van Wij-Allemaal en Pisa zetten vrijwilligers van Huis aan het Water zich ook in op de dagbehandeling van het Dijklander Ziekenhuis. ‘Op verschillende dagen bieden we daar een luisterend oor. En daar waar nodig verwijzen we door naar wat voor de patiënt belangrijk is. En dat hoeft niet per se een IPSO centrum te zijn. Dat kan bijvoorbeeld ook een fysiotherapiepraktijk dicht in de buurt van een patiënt zijn of bewust wat verder weg.’ Karin benadrukt: ‘Het gaat dus echt om de wens van de patiënt.’
Regionale samenwerking
‘Ik zie de samenwerking breder dan alleen de samenwerking met de IPSO centra in de regio. Het gaat om het totale oncologische netwerk. En daar zijn de centra een onderdeel van. Wegwijzer bij Kanker is een mooi resultaat van het onderling vele samenwerken: nu is alles gecentraliseerd op een website. Ook werkt het bindend, omdat je regionaal weet wie waar mee bezig is. Zo vullen we elkaar aan waar nodig.’
Huis aan het Water kan als een voorloper gezien worden als het gaat om samenwerking met centra uit de buurt en andere oncologische zorginstanties uit de buurt, dankzij het ZonMw-programma ‘Juiste Zorg Op de Juiste Plek’ (JZOJP). Ondertussen blijft Karin kritisch. ‘Echt samenwerken kan alleen als je continue denkt vanuit de mens met kanker en zijn naasten. Als je tegen andere centra zegt: ‘hier loop ik tegenaan, hoe los jij dat op?’ krijg je een hele leuke discussie. Het is belangrijk dat je elkaar zoekt, daar waar je elkaar nodig hebt.’