'We wilden mensen ondersteunen bij het hervinden van hun veerkracht, zodat ze na een bezoek lichter naar huis gingen'
Lily Nieuwenhuizen / Oprichter Centrum voor leven met en na kanker
De IPSO centra zijn opgericht vanuit het hart. Bijvoorbeeld omdat men zelf geconfronteerd werd met kanker en een plek miste om te reflecteren en even te ontsnappen aan de medische molen. Zo nam Lily Nieuwenhuizen in 2007 het initiatief om het Centrum voor leven met en na kanker in Nieuw-Vennep op te richten. In dit interview blikken we terug op haar drijfveren. ‘Juist toen ik ziek werd, had ik het gevoel dat ik nog iets te doen had in de wereld.’
Het ging Lily Nieuwenhuizen rond haar 40e zakelijk voor de wind. Nadat ze eerst 20 jaar haar eigen fysiotherapiepraktijk had, runde ze vervolgens een adviesbureau met een holistische visie op de menselijke gezondheid. Ook privé ging het goed. Ze had 2 jonge kinderen en woonde samen met haar man in het gemoedelijke Lisserbroek. Alles liep op rolletjes, totdat in 2002 het noodlot zich aandiende: Lily kreeg de diagnose borstkanker. Eenmaal genezen en 20 jaar later kan Lily zeggen dat de ziekte haar veel levenslessen heeft gegeven. ‘Al had ik liever een schriftelijke cursus gehad.’
Bewuster leven na ziekte
Lily weet nog goed hoe ze zich voelde tijdens haar ziekteproces. ‘Ik zag er broodmager uit, had geen haar en mijn borst was geamputeerd. Ik keek in de spiegel en herkende mezelf niet meer.’ Toch waren dat de momenten dat ze het leven écht ervaarde. ‘Juist tijdens mijn ziekte was ik optimaal bezig met m’n gezin en dierbaren. Het leven werd intenser en mijn agenda was leeg. Ik was veel meer bewust in het nu. Bewust van wat ik wel en niet wilde in het leven.’
De oprichting van IPSO centrum Adamas
Dankbaar dat ze was na haar genezing stelde Lily zichzelf dan ook nieuwe doelen. ‘Toen ik een vacature als intaker bij het Centrum voor leven met en na kanker in Almere voorbij zag komen, besloot ik daarop te solliciteren. Na de sollicitatie was ik enthousiast, maar dacht ik ook: moet ik helemaal naar Almere? Waarom hebben we dit hier niet?’
Onderweg terug naar huis – ‘op de A10’- ontstond dan ook hét idee dat haar leven zou veranderen: ze besloot een IPSO centrum in de Haarlemmermeer te openen. ‘Ik had meteen een groep mensen in m’n hoofd die me konden helpen.’ Met een groep van 8 begon ze niet veel later de klus, ieder vanuit de eigen expertise. De visie van het centrum werd: door kanker bewust leven. ‘Alles wat we hier doen, zou bij moeten dragen aan een bewuster leven.’ Lily vervolgt: ‘We wilden mensen ondersteunen bij het hervinden van hun veerkracht, dat ze na een bezoek “lichter” naar huis gingen.’
Behoeftegericht ontdekken
De visie en het daarbij horende plan ontstond vanuit Lily’s eigen ervaringen. ‘Ik zat tijdens het ziekteproces met essentiële levensvragen als: wat doe ik hier eigenlijk op aarde? Maar het viel me op dat er heel weinig aanbod was gericht op wat de ziekte doet met je mentale gesteldheid. De huisarts stuurde me wel naar een psycholoog, maar dat was niet wat ik zocht. Uiteindelijk ontdekte ik het therapeutisch schilderen. Creatief bezig zijn, opende pas echt bepaalde lagen in mezelf.’ Lily vervolgt: ‘Ik wilde dan ook een centrum creëren die vele verschillende activiteiten aanbood, zodat iedere gast behoeftegericht kon ontdekken wat ze nodig hebben op dat moment. Er zijn vele wegen naar Rome. En iedereen kan in het centrum zijn weg ontdekken.’
Officiële opening
Anderhalf jaar na de autorit op de A10, in februari 2007, bokste Lily het samen met het initiatiefteam voor elkaar: het Adamas Centrum voor leven met en na kanker werd officieel geopend. ‘Naast dat we keihard gewerkt hebben, leek het allemaal vanzelf te gaan. Het stroomde, omdat we het samen deden. Een voorbeeld: alle meubels hebben we gedoneerd gekregen van de plaatselijke woonboulevard. Iedereen wilde helpen. We voelden ons echt gedragen door de gemeenschap. Dat is toch prachtig.’
Bijzondere herinneringen
Terugkijkend heeft Lily bijzondere herinneringen aan het centrum. Zo beklom ze samen met 20 (ex)kankerpatiënten, naasten en nabestaanden de Kilimanjaro om geld op te halen voor het centrum. ‘Maar ik denk ook terug aan het moment dat we een gast haar droom – zwemmen met doflijnen – lieten uitkomen, 6 weken voor haar overlijden.’ Wanneer we het hebben over verlies van een 32-jarige gast waar ze extra dichtbij stond, moet Lily even slikken. ‘Ik was haar vriendin, buddy, moeder en oma in 1. We deden samen de gekste dingen, hebben samen gehuild en gelachen.’ Ook het eerste overlijden van een gast herinnert Lily zich nog als de dag van gister. ‘Ik weet nog dat we echt geschokt waren en zeiden: wacht even hier hebben we geen rekening mee gehouden… Dat was wel even een naïef besefmomentje ja, ook al weet je natuurlijk dat het moment er een keer komt.’
Nieuw begin
Na het succesvol opzetten van het centrum, besloot Lily na 5 jaar te stoppen als coördinator. ‘Ook al was het mijn mooiste baan ooit, op een gegeven moment moet je de ruimte geven aan een nieuw gezicht.’ Lily is zich vervolgens blijven inzetten voor de psychosociale ondersteuning van kankerpatiënten en hun naasten. 10 jaar was ze projectleider van Wereldkankerdag. ‘Verder werk ik momenteel nog op projectbasis voor IPSO. Kort geleden heb ik samen met Esther (van Weele) en Anita (Wesselius) bijeenkomsten georganiseerd in verschillende ziekenhuizen – de Meet & Match – om de vindbaarheid van zorg en de samenwerking tussen psychosociale zorgmedewerkers te bevorderen. Als de zorgverleners dan geïnspireerd naar huis gaan, ben ik enorm blij. En helemaal als we ervaren dat de bijeenkomsten bijdragen aan de ambitie de patiënt de juiste zorg, op de juiste plek en op het juiste moment te kunnen geven.’
Trots
Wanneer je rondloopt door het Centrum voor leven met en na kanker, kun je niet anders dan trots zijn op de mensen die zich hier 4 dagen per week inzetten voor kankerpatiënten, hun naasten en nabestaanden. Toch is trots niet het juiste gevoel dat Lily heeft wanneer ze hier rondloopt, 16 jaar na dato van de oprichting. ‘Ik ben eerder dankbaar en vindt het bijzonder dat we dit samen hebben kunnen neerzetten.’
Lees ook het verhaal van
